4 σχόλια:

tzonakos είπε...

Εκει με τον ήλιο και το πλοίο με πέθανες ! Καταπληκτική !
Εχω χρόνια να ταξιδέψω με πλοίο και μου εχιε λείψει.

stavros είπε...

Αγαπητέ @φίλε tzonakos,πολλοί που ασχολούνται σήμερα με τη φωτογραφία, με τα μέσα που διαθέτει πλουσιοπάροχα η τεχνολογία, μπορούν να μοντάρουν και να κάνουν ότι θέλουν, όπως καράβια να πετούν καράβια στο φεγγάρι κ.α.Αυτό που έχει όμως σημασία για ένα φωτογράφο, είναι να περιμένει τη κατάληλη στιγμή, για να αποθανατίσει αυτό που στη φαντασία του απεικονίστηκε.
Έτσι λοιπόν κι΄εγώ, κοιτώντας το ηλιοβασίλεμα, ταξιδεύοντας με το πλοίο, εμφανίστηκε στον ορίζοντα το καράβι που αποθανάτισα. Αν έχεις υπομονή θα ¨πεθάνεις¨, όπως πέθανα κι΄εγώ και με άλλα ηλιοβασιλέματα.

tzonakos είπε...

Το χω ζήσει αυτο Σταύρο, να περιμένω την καλή σκηνή να τη φωτογραφίσω.
Κάποιοι με λένε παλαβό :)
Ετσι ομως εχω αυτο που θέλω να φωτογραφίσω.

stavros είπε...

Φίλε μου η φωτογραφία είναι τρέλλα, είναι φαντασία, είναι συναίσθημα. Είναι αυτά και πολλά άλλα που τα συναντάς μόνο σ΄ένα ζωγράφο, που μόλις εκείνη τη στιγμή τελείωσε το έργο του και το θαυμάζει και μόνο αυτός μπορεί και βλέπει και φαντάζεται αυτά που οι άλλοι κοιτάζοντάς το, δε μπορούν να δουν.